Afgelopen week had ik een observatie in de klas. Ik vind dat altijd spannend want ik wil het goed doen en ik ben van mening dat ik mij moet aanpassen aan de manier van lesgeven op de school. Veel verschillen zijn er niet maar toch moet je je soms wat aanpassen. Gelukkig had ik laatst de studiedag mogen volgen. Bij de nabespreking kreeg ik even een beeld waar ik me een soort van voor schaam: een kip die ergens rond scharrelt zonder veren... Wat een hoop complimenten (veren) kreeg ik. Zowel op mijn gegeven les als de manier hoe ik me door de school manoeuvreer en mijn professionaliteit in zet. Ik werk er hard voor dus erg fijn om te horen! De opdracht wordt verlengd tot aan de voorjaarsvakantie. Fijn! De andere opdracht rond ik deze week af en dan ga ik verder kijken voor iets in het nieuwe jaar. Er staan wat afspraken gepland en een voorstel maar nog niets concreet.
Een andere uitdaging en spanning kregen we ook nog voor onze kiezen deze week en heeft te maken met de titel van deze blog. Want ook wij zijn de klos. De klos met het coronavirus. Je zal wel denken: 'Die hebben vast de maatregelen niet opgevolgd!' Maar het tegendeel is waar. Met een baby van nog geen 5 maanden oud, ouders in de risicogroep en beiden een baan waar afwezig zijn niet praktisch is, zijn we juist heel oplettend geweest. En toch heeft Hans het ergens opgepikt. Balen! Hij zit zit sinds een paar dagen in isolatie op zolder (gelukkig hebben we die van van het voorjaar opgeknapt). Ik ben een dag later negatief getest maar zit in quarantaine beneden. Samen maar toch apart. Een nare situatie maar gelukkig krijgen we hulp vanuit verschillende hoeken. Zo fijn! Nu is het hopen dat Hans snel opknapt. De klachten vallen mee maar het duurt gewoon lang. Met de GGD hebben we goed contact en het is per dag kijken hoe het gaat.
Ik wil maar aangegeven dat het risico echt groot is, ondanks dat we onze wereld vrij klein hadden gemaakt. Hopelijk mogen we weer snel op pad!
Nu heb ik wel alle tijd om te genieten van mijn kleine meid en die tijd pakken we dan ook maar met beide handen beet!
Blijf gezond!
Reactie plaatsen
Reacties
Weer een mooi verslag
Sluit mij daarbij aan. Mooi om te lezen