Mooi!

In het onderwijs lopen projecten van vakantie tot vakantie. Zo ook de begeleiding van een leerling met autisme. Vorige week had ik al het afrondingsgesprek met de ouder, leerkracht, interne begeleider en de psychologe gehad. Vanmorgen heb ik afgerond met de leerling zelf. Ik had een kaartje voor hem geschreven. Wat was hij daar blij mee! Maar ook had ik een kaartje én een tekening van hem! Er schijnt ook nog wat op de post voor mij te komen en ik ga echt huilen als ik het pakketje open maak, aldus de leerling. Ik ben benieuwd! Maar wat voelt het toch goed om zo met leerlingen bezig te zijn. 
Een ander project stopt ook. Eerst zou het doorlopen tot de kerstvakantie, toen tot de voorjaarsvakantie. Zelfs tot aan de meivakantie is besproken maar nu dus toch tot de herfstvakantie. De school had niet goed in beeld wat nu de precieze hulpvraag is. En dan is het zeker zonde om hiervoor personen in te zetten. Ik had even een baalmoment. Tenslotte houd je er toch rekening mee. Maar al snel had ik de positieve pet weer op. Het geeft namelijk ook weer kansen voor nieuwe mogelijkheden. Ik ben benieuwd wat er op mijn pad gaat komen.
Maar eerst nog drie dagen aan de slag om daarna lekker een weekje vrij te zijn. En na de vakantie gaan er sowieso projecten door dus vervelen doe ik voorlopig niet!