Geluksmoment

Afgelopen week ben ik gestart bij een nieuwe opdracht. Het was alweer even geleden dat ik echt weer bij iets 'helemaal nieuw' startte. Nieuwe collega's, ander onderwijssysteem (Montessori), ander samenwerkingsverband... Telkens bij de kennismaking met iemand kreeg ik de vraag of ik altijd dit werk doe en of ik niet op zoek ben naar een vaste baan. En telkens legde ik uit dat ik dit echt bewust doe. En natuurlijk vraag ik me wel eens af waarom ik niet gewoon een vaste baan aan zou willen nemen. Maar vanmorgen werd ik mij weer bewust van een groot voordeel van zelfstandig zijn: flexibiliteit. We namen thuis de planning door want deze dagen lopen er wat klusjesmannen in en rondom het huis en moest de deur opengemaakt worden op de tijd dat de kinderen ook naar de opvang moesten worden gebracht. Na alles afgestemd te hebben, keken we elkaar aan: is er ook nog tijd om even gauw de schaatsen onder te binden nu er natuurijs ligt?! De meeste mensen om ons heen weten dat wij echte schaatsfanaten zijn. Het liefst sta ik elke week op het ijs maar helaas is dat dus al een hele tijd niet mogelijk. Na wat afspraken verplaatst te hebben, zijn we dan ook gauw naar de ijsbaan gereden. Een half uurtje, met het opkomende zonnetje, bewegen, met de leukste, uitproberen of de bekken het houden (ik neem het voor lief als het straks weer even wat minder gaat), maar wat was dat genieten. Echt een geluksmoment! Gisteren had ik al het geluk om even met onze dochter het ijs op te gaan (het krabbelbaantje was open). Want ja, jong geleerd is oud gedaan nietwaar? En het mooiste was dat zij vanmorgen in de auto vroeg: 'Mama, gaan we nog schaatsen?' Nog zo'n geluksmoment!

Het geeft weer volop nieuwe energie. Energie om aan het werk te gaan (er moeten nog wat uren ingehaald worden maar dat komt wel goed 😏), energie om te blijven werken aan herstel, energie om er weer helemaal tegenaan te gaan!